اگر سلول تخمک و پلار بادی هر دو توسط اسپرمهای جداگانه بارور شوند، دوقلوزایی اتفاق میافتد. با اینحال، حتی اگر لقاح اتفاق بیفتد، معمولاً رشد بیشتر اتفاق نمیافتد زیرا زیگوت تشکیل شده از همجوشی اسپرم و پلاربادی سیتوپلاسم یا مواد مغذی کافی برای تغذیه جنین در حال رشد را ندارد.

Polar  Body برای از بین بردن نیمی از مجموعه کروموزوم دیپلوئید تولید شده توسط تقسیم میوز در تخمک عمل میکنند، و یک سلول هاپلوئید را پشت سر میگذارند. برای تولید پلار بادی، سلول باید بطور نامتقارن تقسیم شود، که با تشکیل یک ترانشه در نزدیکی یک نقطه خاص از غشای سلولی تغذیه میشود. وجود کروموزومها باعث ایجاد یک کلاهک قشر اکتومیوزین، ساختار حلقه ای میوزین II و مجموعه ای از الیاف دوکی میشود، که چرخش آنها باعث رشد در لبه غشای سلولی میشود و بدن قطبی را از تخمک جدا میکند.

خطاهای میوز میتواند منجر به آنئوپلوئیدی در پلار بادی شود که در اکثر موارد، یک زیگوت آنیوپلوئیدی ایجاد میکند. خطاها میتوانند در طول هر یک از دو تقسیم میوزی که هر پلار بادی را تولید میکنند رخ دهند، اما اگر در طول تشکیل اولین پلار بادی رخ دهند، بیشتر مشخص میشوند، زیرا تشکیل اولین Polar Body بر ساختار کروموزومی دومی تأثیر میگذارد. به عنوان مثال، پیش تقسیم (جداسازی کروماتیدها قبل از آنافاز) در اولین جسم قطبی میتواند باعث ایجاد یک جسم قطبی آنیوپلوئید شود. بنابراین، تشکیل اولین پلار بادی عامل مهمی در تشکیل یک زیگوت سالم است.

با اینحال، پلار بادی  غیرطبیعی کروموزومی تضمینی برای ایجاد یک زیگوت غیرطبیعی ندارند. اگر آنئوپلوئیدی متقابل باشد، میتوان یک زیگوت یوپلوئیدی تولید کرد: یک جسم قطبی کروموزوم اضافی دارد و دیگری فاقد کروموزوم مشابه است. اگر کروموزوم اضافی بجای انتقال به تخمک به بدن قطبی جذب شود، میتوان از تریزومی جلوگیری کرد. اینکه آیا این یک رویداد تصادفی است یا به نوعی تحت تأثیر ریز محیط است، مشخص نیست. حداقل در یک مورد، این زیگوت یوپلوئید از طریق رشد تا تولد به عنوان یک کودک سالم با تعداد کروموزوم طبیعی ردیابی شده است.