در کل عوامل بالقوه ای بر میزان بارداری و تولد موفقیت آمیز کودک در IVF تاثیر میگذارند. سن مادر، مدت زمان ناباروری، bFSH و تعداد تخمکها که همگی منعکس کننده عملکرد تخمدان هستند. سن مطلوب برای انجام لقاح مصنوعی بین 23 تا 39 سالگی میباشد.

در باروری طبیعی درصد به دنیا آمدن فرزندان پسر 51% و دختر 49% است و البته بسیار وابسته به پدر میباشد. اما خانواده هایی که از روش IVF برای فرزند آوری استفاده میکنند به نحو شگفت انگیزی بیشتر صاحب نوزاد دختر میشوند.

در روش ICSI از سوزنی مخصوص اسپرم داخل تخمک کاشته میشود، در صورتیکه در روش IVF اسپرم و تخمک درون ظرف آزمایشگاهی خاصی قرار داده میشوند تا عمل لقاح بصورت طبیعی انجام شود.

طبق آزمایشی که در شهر پراگ کشور چک انجام شد دریافتند نطفۀ جنین دختر در فرآیند انجماد بیشتر از نطفۀ جنین پسر زنده میماند. این یکی از دلایلی است که در درمان ناباروری بصورت IVF احتمال بدنیا آمدن فرزند دختر بیشتر است.

کارشناسان نطفه های تشکیل شده را طی فرآیندی پیچیده برای بهترین زمان کاشته شدن در بدن مادر منجمد میکنند، که در این فرآیند تعداد زیادی از نطفه ها از بین میروند و چون نطفه های دختر قویتر هستند آنها باقی میمانند.

جنینها ابتدا منجمد و طی فرآیندی قبل از کاشته شدن در بدن مادر گرم میشوند.

محققان همچنین برای کاهش خطر بیماری و پیدا کردن اسپرمهای سالمتر از روشی به نام اسپرم مگنت برای یافتن اسپرمهای با سن بالا، بدشکل و آسیب دار را شناسایی و استفاده میکنند.

در پژوهشهای اخیر دانشمندان دریافتند مردانی که به دلیل کمبود هورمون تستسترون در بدن خود دچار ناباروری هستند، بیش از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند.